Wszystkich wiernych zachęcamy do pogłębiania życia duchowego poprzez udział we wspólnotach:

 

 

 

 

 

 

  • parafialnego oddziału "Caritas"
  • Akcji Katolickiej
  • Neokatechumenatu
  • stow. wspierania powołań kapłańskich
  • wspólnota krwi Chrystusa
  • ruch rodzin szensztackich
  • towarzystwo przyjaciół KUL
  • ruch obrony życia poczętego
  •  

     

       Służba Liturgiczna Ołtarza istnieje od chwili powstania parafii. Początkowo składała się z ministrantów i lektorów.

    Każda osoba wchodząca w skład Służby Liturgicznej Ołtarza pełni służbę (tzw. dyżur) dwa razy w tygodniu oraz w niedziele i świata. Obecność posługujących na niedzielnych Mszach św. nie jest przypadkowa. Wszyscy podzieleni są na grupy (jest ich VII). Każda grupa ma przypisaną określoną godzinę Mszy św., przy czym zmienia się ona co tydzień.

      

       Członkowie Służby Liturgicznej Ołtarza corocznie towarzyszą kapłanom udającym się z wizytą duszpasterską do parafian na przełomie grudnia i stycznia.

     

       Hymnem Służby Liturgicznej Ołtarza jest pieśń „Króluj nam, Chryste” 'łąk brzmią również słowa wzajemnego powitania po wejściu o zakrystii, a także gdy wchodzi doń ksiądz  czy siostra zakonna. Odpowiada się na nie (tak jak dalsze słowa hymnu): „Zawsze i wszędzie".

     

     

       Służba Liturgiczna Ołtarza prócz posługi swój czas spędza na wspólnych grach i zabawach. Przykładem tego mogą być zabawy taneczne (organizowane kilka razy w roku w budynku znajdującej się przy kościele Katolickiej Szkoły Podstawowej), rozgrywki tenisa stołowego czy spotkania na słodko - przy kawie i herbacie u Opiekuna Służby Liturgicznej Ołtarza. Księdza Wojciecha Cierniaka. Rekreacja osób należących do Służby Liturgicznej Ołtarza ma miejsce nie tylko na terenie parafii czy jej okolic. Najlepszym tego dowodem są  organizowane przez Księdza Wojciecha. kolonie letnie w Nożynie czy Jarosławcu, ferie zimowe w Murzasichlu. Udziałem lektorów, lektorek są również wyjazdy okolicznościowe, np. do Torunia – na Międzynarodowy Ekumeniczny Festiwal Muzyki Chrześcijańskiej: „Song of Song” i do Lednicy – na  nocne czuwanie – Apel III Tysiąclecia.

     

       Wiele czasu poświęca się również na port. Na szczególną uwagę zasługuje fakt istnienia w parafii lektorskiej drużyny piłkarskiej „IGA" (nazwa stanowi zdrobnienie imienia Patronki naszej parafii). Zawodnicy, w jednolitych strojach, spotykają się regularnie na boisku, rozgrywają mecze towarzyskie z innymi parafiami i drużynami ze szkół. Zespół bierze również udział w turniejach piłkarskich (np. w czerwcu 2001 r. zajął 8 miejsce w Archidiecezjalnym Turnieju Piłki Nożnej). Wzorem drużyny lektorskiej tworzy się obecnie drużynę ministrantów.

     

    Opiekun parafialny:

     

     

    Prezes Służby Liturgicznej Ołtarza:

         

     

      powrót do góry strony^

     

     
     

     powrót do góry strony^

     

     

    powrót do góry strony^

     

    powrót do góry strony^

     

       Stowarzyszenie Matki Bożej, Patronki Dobrej Śmierci, zwane także Apostolstwem Dobrej Śmierci, powstało we Francji, w 1908 r. W naszej parafii istnieje od 11 listopada 1992 r. Siedzibą Stowarzyszenia w Polsce jest Górka Klasztorna (Księża Misjonarze Świętej Rodziny) koło Łobżenicy.

       

    Celem Stowarzyszenia jest, przez modlitwę i dobre czyny, za pośrednictwem Matki Bożej Bolesnej, uproszenie:

    - dla wiernych katolików wytrwania w praktykach życia chrześcijańskiego

    - dla obojętnych religijnie i dla grzeszników, łaski nawrócenia

    - dla wszystkich bez wyjątku łaski dobrej i szczęśliwej śmierci

     

    W Stowarzyszeniu istnieją trzy stopnie:

         I Stopień -  wyrażenie zgody na wpis do Księgi Stowarzyszenia i oddanie się tym samym pod opiekę Matki Bożej, Patronki Dobrej Śmierci;

         II Stopień - po wcześniejszym zapisie do Księgi, zobowiązanie do odmawiania dwa razy dziennie trzech "Zdrowaś Maryjo" z wezwaniem: "Matko Boża, Patronko Dobrej Śmierci, módl się za nami" - "Św. Józefie, módl się za nami".

         III Stopień - zobowiązanie do modlitwy jak w stopniu II, a ponadto codziennie rachunek sumienia i raz w miesiącu dzień skupienia programowany indywidualnie przez członka.

        

       Członkowie spotykają się na wspólnej modlitwie z okazji różnych uroczystości kościelnych. W drugą sobotę każdego miesiąca spotykają się w świątyni:

    - o godz. 8.00 - śpiewają godzinki ku czci Matki Bożej Bolesnej,

    - o godz. 8.30 - uczestniczą we Mszy św. odprawianej w ich intencjach, a po niej odmawiają różaniec do Matki Bożej Bolesnej.

       

       Tradycją są pielgrzymki w zorganizowanych grupach do sanktuariów maryjnych, w szczególności do Górki Klasztornej, by uczestniczyć w dniach skupienia bądź rekolekcjach.

     

    Opiekun parafialny:

     

     

    Zelatorka:

     

     powrót do góry strony^

     

       Wspólnota Różańca Świętego powstała w parafii w 1983 r. Różaniec towarzyszy jej członkom w życiu codziennym. Odmawiając różaniec, kontemplują oni z Matką Bożą Chrystusa, który dla naszego
    zbawienia z Niej się narodził, umarł na Krzyżu i zmartwychwstał.

     

    Modlitwa różańcowa prowadzona jest na zasadzie, że każdy członek Wspólnoty („Róży") odmawia codziennie przez miesiąc tę samą tajemnice (jedną dziesiątkę różańca) i w ten sposób modlitwa ta żyje, tworząc cały, „żywy różaniec”

     

    Ponadto Wspólnota:

    - przewodniczy modlitwie różańcowej codziennie, z wyjątkiem czwartków
    i drugich sobót w miesiącu, po Mszy św. o godzinie 8.30

    - 13 dnia każdego miesiąca, uczestnicząc w  różańcu fatimskim, modli się w intencjach naszego społeczeństwa, całej ludzkości i sprawach osobistych,

    - w poniedziałki, o godzinie 14.00 w kaplicy szpitala im. Biziela, modląc się na różańcu, zawierza Maryi wszystkie trudne sprawy życia i zdrowia pacjentów,

    - w pierwsza sobotę każdego miesiąca o godzinie 8.30 cała Wspólnota uczestniczy we Mszy św. sprawowanej w intencji członków oraz dokonuje u swoich zelatorek wymiany tajemnic różańcowych.

     

    Zgodnie z liczba tajemnic całego różańca. 20 członków stanowi tzw. „Róże”.
    Wspólnota parafialna obejmuje
      8 „Róż”. Posiada chorągiew ku czci Matki Bożej.

     

    Opiekun parafialny:

     

     

    Przewodnicząca:

     

    powrót do góry strony^

     

    Towarzystwo Świętego Wojciecha jest stowarzyszeniem publicznym mężczyzn - katolików Archidiecezji Gnieźnieńskiej, posiadającym kościelną, a także państwowa, osobowość prawną i statut. Zostało powołane dekretem Księdza Prymasa Józefa Glempa z dnia 20 czerwca 1990 r. i zarejestrowane w Sądzie Wojewódzkim w Poznaniu. Aktualnie liczy około 250 członków. Tradycjami sięga I882 r. Siedzibą Zarządu Głównego Towarzystwa jest Gniezno. Jednostkami organizacyjnymi są Regiony (jest ich piec - Bydgoszcz, Gniezno, Kujawy. Krajna. Pałuki)
    i Koła. Koło musi liczyć minimum pięciu braci - jak nazywa się członków Towarzystwa. którzy dzielą się na: zwyczajnych, tytularnych. wspierających i honorowych.

     

       Nasze Koło Parafialne istnieje od l października 1991 r. i aktualnie liczy 9 braci-członków zwyczajnych Towarzystwa, o czym świadczy prawo do noszenia stroju - płaszcza z zewnątrz granatowego ze znakiem Towarzystwa, a od wewnątrz purpurowego. Do Towarzystwa nie można się zapisać, można tylko do niego zostać zaproszonym.

     

       Zadania Towarzystwa można streścić w triadzie: kult - formacja - reprezentacja.

     

       KULT dotyczy św. Wojciecha, jego szerzenia i dbałości o dziedzictwo duchowe i materialne, jakie pozostawił po sobie patron Polski i wszystkich Polaków.

     

       FORMACJA intelektualna związana jest z pogłębianiem wiary religijnej braci i środowisk, w których żyją (objaśnianie katolickiej nauki społecznej, dziejów Kościoła, popieranie chrześcijańskiej doktryny w świecie, propagowanie poglądów katolickich).

     

       REPREZENTACJA związana jest z przybliżaniem przez laikat duchowieństwu problematyki świeckich i ich poglądów, opinii oraz propozycji, a także z. kształtowaniem jedności działania w poczuciu wspólnoty Kościoła. Ma też. pełnić role integrującą wśród organizacji i ruchów katolickich

    Bracia winni prezentować poglądy katolickie wszędzie tam, gdzie pracują i działają. Winni zabierać głos w sprawach, w których Kościołowi hierarchicznemu nie zawsze wypada zabrać głos, jak choćby w zagadnieniach dotyczących rozmaitych problemów politycznych, społecznych i gospodarczych. wszędzie prezentując katolicką naukę społeczną.

    Bracia muszą wyróżniać się aktywnym życiem religijnym, a także zaangażowaniem w działalności parafialnej lub samorządowej i społecznej.

     

       Spotkania Kola odbywają się na plebanii raz w miesiącu - w trzeci wtorek o godz.
    19.15. Podczas nich bracia pogłębiają wiedzę religijną, analizując fragmenty Pisma Świętego, Katechizm Kościoła Katolickiego, wybrane pozycje literatury religijnej, prasy katolickiej, wykłady związane z katolicką nauką społeczną. Bracia dzielą się uwagami, refleksjami, wymieniają poglądy, dyskutują.

    Swą świadomość chrześcijańską pogłębiają też przez udział w rekolekcjach, które corocznie odbywają się przez trzy dni u ojców werbistów w Laskowicach Pomorskich lub (do wyboru od czterech lat) w domu rekolekcyjnym na Piaskach w Bydgoszczy. Ponadto korzystają z adwentowych i wielkopostnych rekolekcji parafialnych oraz dla inteligencji, corocznie prowadzonych w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy. a także innych rekolekcji i dni skupienia zalecanych dla wspólnot, do których również należą. Biorą też udział w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej.

     

       W dniu l października 2001 r. minie 10 rocznica powstania Kola.

     

    Opiekun parafialny:


    Prezes Koła

      

    powrót do góry strony^

     

     

     

     powrót do góry strony^

     

     

    powrót do góry strony^

     

     

       Akcja Katolicka jest stowarzyszeniem katolików świeckich w Kościele, posiadającym osobowość prawna, kościelna i ogólnopolska. W Polsce AK powstała w 193O r. Reaktywowanie działalności Akcji nastąpiło podczas 282 Konferencji Episkopatu, w dniu 2 maja 1996 r. W Archidiecezji Gnieźnieńskiej  została erygowana przez Księdza Arcybiskupa Henryka Muszyńskiego w dniu 21 kwietnia 1997 r.

     

       Celem Akcji jest pogłębianie formacji chrześcijańskiej oraz organizowanie bezpośredniej współpraca katolików świeckich z hierarchią kościelną w prowadzeniu misji apostolskiej Kościoła. Akcja Katolicka realizuje swoje cele poprze:

    - pogłębianie życia religijnego, moralnego, intelektualnego i kulturalnego oraz ukierunkowanie go na zadania apostolskie,

    - przenikanie życia społecznego wartościami ewangelicznymi,

    - zajmowanie stanowiska w sprawach publicznych Kościoła, a zwłaszcza reagowanie na zagrożenia wiary i moralności chrześcijańskiej,

    - kształcenie działaczy katolickich i wychowanie ich do aktywności w życiu społecznym. gospodarczym, kulturalnym i politycznym

    Sobór Watykański II zalicza Akcję Katolicka do urzędów w Kościele, obok urzędu kapłanów, diakonów i katechistów.

     

       Urząd, jakim jest AK. rożni się od pozostałych urzędów tym. źe jest sprawowany społecznie, a nie przez powierzenie pojedynczym osobom. Będąc urzędem działającym z mandatu Kościoła, AK - jako uprzywilejowana forma ministerium wiernych świeckich - należy do fundamentalnej jego struktury.

    Patronem Akcji jest św. Wojciech, a świętem Niedziela Chrystusa Króla Wszechświata.

    Rok 2001 jest dla Akcji Katolickiej rokiem szczególnym, bowiem w listopadzie odbędzie się jej I Krajowy Kongres. Parafialne Oddziały AK przygotowują się do lego wydarzenia między innymi poprzez odprawianie „Nowenny Miesięcy".

     

       Walne Zebranie Założycielskie członków Parafialnego Oddziału AK odbyło się w dniu 13 maja 1997 r. Powołanie prezesa Oddziału dekretem Metropolity Gnieźnieńskiego nastąpiło w dniu 30 października 1997 r., a w dniu 25 listopada tego roku ukonstytuował się zarząd Oddziału I kadencji. W styczniu 2001 r. Walne Zebranie rozpoczęto 11 kadencję działalności Parafialnego Oddziału AK.

     

       Członkowie PO AK w naszej Parafii spotykają się dwukrotnie  w ciągu miesiąca:

    - w pierwszy piątek miesiąca na spotkaniu modlitewnym

    - w trzeci czwartek miesiąca w celu pogłębiania nauki Kościoła.

     

    Parafialny Asystent

     

    Prezes PO AK   

     powrót do góry strony^

     

       Pierwsi katechiści Drogi Neokatechumcnalnej zostali zaproszeni do parafii w lutym 1994 r. Owocem głoszonych przez nich, ogólnodostępnych katechez było powstanie wspólnoty parafialnej.

     

       Droga Neokatechumenalna jest radykalnym ruchem odnowy życia chrześcijańskiego od samych jego korzeni i podstaw. Wychodząc z ewangelicznej konieczności nawrócenia, w oparciu o Słowo Boże, które się utożsamia z Chrystusem - z Jego życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem - prowadzi człowieka do nowego „nawrócenia się", do „nowego stworzenia" oraz do życia „w Duchu i prawdzie". To nowe narodzenie dokonuje się w miejscowym Kościele (w parafii), który odnawia się od wewnątrz jako wspólnota nawrócenia, wspólnota wiary, wspólnota „komunijna" oraz jako wspólnota przepowiadania.

     

      Katechumenat stanowi długą drogę przygotowującą do życia w pełni chrześcijańskiego. W tym sensie nic jest stowarzyszeniem, lecz okresem chrześcijańskiej formacji. Na tę drogę składa się sześć etapów: l) przepowiadanie Kerygmy; 2) prekatechumenat (około dwóch lat); 3) przejście do katechumenatu (kolejny okres dwuletni); 4) katechumenat (trzy lata); 5) okres wyboru (około dwóch lat); 6) odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.

    Wspólnotę idącą tą drogą tworzą osoby różnego wieku, pozycji społecznej i kultury. pragnące odkrywać i przeżywać swe życie chrześcijańskie w pełni, realizując misję z następującymi, zasadniczymi wyróżnikami: być w centrum parafii znakiem Kościoła misyjnego, otwierać konkretną drogę ewnagelizowania ludzi, którzy odeszli od Kościoła, dawać znaki (miłość w wymiarze Krzyża, jedność-miłość do nieprzyjaciół) wzywające ludzi do nawrócenia.

     

    Członkowie Wspólnoty uczestniczą we Mszy św. sprawowanej w każdą sobotę wieczorem, a raz w miesiącu, w niedzielę, w konwiwencji - spotkaniu, na którym dzielą się doświadczeniem Stówa Bożego w rożnych dziedzinach swego życia.

    W parafii istnieją dwie Wspólnoty Drogi Neokatcchumenalnej.

     

    Opiekun-prezbiter:

     

     

    Odpowiedzialni wspólnoty I:

     

     

    Odpowiedzialni wspólnoty II:

     

     powrót do góry strony^

     
     

     

     powrót do góry strony^

     

    Wspólnota Krwi Chrystusa - ruch świecki przy Zgromadzeniu Misjonarzy Krwi Chrystusa. Stała siedziba w Częstochowie, podregion Swarzewski z o.Misjonarzem ks. Ksawerym Kujawą

    Wspólnota modlitewna powstała w 2000 roku, po niedzieli misyjnej.

    Wspólnota dzieli się na na grupy:
    1) Cotygodniowy różaniec do Krwi Chrystusa z rozważaniami-wtorek, po mszy św. o 8.30 dla wszystkich chętnych.
    2) Grupa formacyjna - rozważanie słowa Bożego, dzielenie, szkoła pokory, wzrost duchowy.
    3) W każdy trzeci piątek miesiąca celebrowana jest parafii Msza św. z adoracją Najświętszego Sakramentu.
    4) Wspólnota bierze udział w służbie liturgicznej
    5) Część wspólnoty służy w Domu Opieki Społecznej - w każdą środę. W programie; czytanie słowa Bożego, różaniec, pieśni religijne, rozmowy (od 10.00 - 11.30)

    Opiekunem jest ks. Leszek Chudziński, animator diecezjalno-parafialny - Elżbieta Wieland (ul. Ujejskiego 64/8 tel. kom. 509-524-902)
    Róża, to następujące osoby: Barbara Kosiak, Longina Szczurek, Elżbieta Marciniak, Mirosława Lepak, Krystyna Cybulska, Lucyna Plewa i Elżbieta Wieland - 7 osób, tyle co siedem przelań Krwi Chrystusa.
    Po kolejnej niedzieli misyjnej, przybyli Czciciele, którzy są kandydatami na członków. Przychodzą również z innych parafii czciciele, by wspólnie modlić się, ale i czcić Krew Najdroższą. Gorąco pragniemy, aby zapanowała jedność i miłość między wspólnotami, w czym bardzo pomaga nam formacja. Gdy czytamy słowo Boże, pomagać nam maja następujące pytania:
    - w chwili ciszy chodzi o to, czego Bóg "ode mnie osobiście " oczekuje, jak otworzyć się na wolę Bożą.
    1) za co mogę szczególnie dziękować?
    2) za co powinienem przeprosić?
    3) co mam zmienić w moim życiu?
    4) w jakiej intencji lub za kogo powinienem prosić?
    5) co zaprasza mnie do adoracji i uwuelbienia Pana Boga?

    Najważniejsza jest jednak formacja w Domu Misyjnym - na skupieniach i rekolekcjach, do czego zachęcam, co dla mnie stało się prawdziwym otwarciem na wolę Pana Boga w moim życiu, na miłowanie wszystkich "trudnych" ludzi, na pokój i radość w sercu.


    Animator Elżbieta Wieland.

     

    powrót do góry strony^

     

     

     

     

     powrót do góry strony^

     

     

     

     

     

     powrót do góry strony^

     

     

     

     

     

     powrót do góry strony^